คืนนึง
หมาป่ามองพระจันทร์
แล้วก็คิดว่า
“พระจันทร์ช่างงดงาม”
…
หลังจากนั้น
ห้วงความคิดหนึ่ง ก็แทรกเข้ามาในหัว
หมาป่ารู้สึกเหมือน
กำลังร่วงลงไปในหุบเหว
แห่งความมืด…
“พระจันทร์ดวงนี้ อาจจะไม่ใช่ของจริงก็ได้…
พระจันทร์จริงๆ ควรจะสว่างและกลมมน ไม่มีริ้วรอยแบบนี้”
หมาป่าพบว่า
ต้นไม้รอบๆ ตัว ก็อาจจะไม่ใช่ของจริง
“ของจริงๆ ควรจะไม่เหี่ยวๆ แบบนี้…
…เรากำลังอยู่บนโลกที่มีแต่ของปลอม”
หมาป่าอยากจะหลับตา
เพื่อฝัน
“ของจริง ที่ไม่มีริ้วรอย…
มีเพียงสิ่งที่อยู่ในใจของเราสินะ”
แล้วหมาจิ้งจอกก็เดินมา ถามว่า
“ยืนบื้ออะไรอยู่”
หมาป่าบอกว่า
“เราเพิ่งค้นพบความจริงบางอย่าง…
สิ่งที่อยู่รอบตัวเราอาจไม่ใช่ของจริงสักอย่าง…
แม้แต่ร่างกายของแกก็ตาม…
ร่างกายของเราก็ด้วย”
“เพ้อหว่ะ แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจะมีอะไรจริงเนี่ย”
หมาจิ้งจอกถาม
สิ่งที่แท้จริง
มีอยู่ในโลกแห่งความจริง ที่เราก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน
อีกที่หนึ่งคือ ในใจของเรา
ทุกสิ่งที่เป็นของจริงถูกเก็บไว้ในใจเรา
ส่วนในโลกใบนี้ มีเพียงใจเรา
ที่เราแน่ใจว่าเป็นของจริง
เพราะเรากำลังคิด
เข้าใจไหม
ตอนนี้แม้แต่แกเอง เราก็ไม่แน่ใจว่าเป็นแกจริงๆ ได้
อาจจะเป็นหมาจิ้งจอกปลอมๆ ที่ไม่มีชีวิตมาคุยเพราะถูกใส่โปรแกรมเอาไว้ ก็ได้
แล้วหมาจิ้งจอกก็บอกว่า
“ไอ้โง่เอ้ย คิดฟุ้งซ่านหว่ะ หิวหรือยังเนี่ย ไม่หาอาหารซะที”
หมาป่า ก็รู้สึกว่า ตัวเองหิว เลยพยักหน้า
“เออ งั้นก็ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันเถอะ เอ้อ… ไอ้บ้า”
“…”
แล้วทั้ง 2 หมาก็วิ่งไปด้วยกัน
“เฮ้ย วันนี้พระจันทร์สวยจังเลย ว่ามะ”
“..อืม สวย
จริงๆ”
eig 