MVs and I

เอ็นทรีนี้จะเป็นการรวม MV ที่ผมเคยมีส่วนร่วมมา พูดเหมือนเยอะ ที่จริงก็มีแค่ 2 อันแหล่ะครับ

ลองดูกันได้เลย…

อันนี้เป็นเพลง Playgirl ของวง Lipta ซึ่งเป็นวงดนตรีที่ผมชอบมากๆ ผมไม่เคยทำ MV มาก่อนเลย แต่พี่นัทอยากให้ทำเป็นตัวอย่างให้น้องๆ ในค่าย ICT Fun Camp ก็ลองทำดูครับ

เริ่มแรกก็เขียน story board ก่อน แล้วก็ถ่ายฉากที่ถ่ายคือ ที่โรงเรียนสาธิตเกษตร แล้วก็ร้านตรงข้ามบาร์ใหม่  นอกจากนั้นก็ยังไปถ่ายกันที่พัทยาด้วย! ผมจำไม่ได้แล้วว่าอะไรที่ทำให้เราไปพัทยากัน สนุกดีครับ ไปถ่ายในสวนอะไรก็ไม่รู้สวยๆ

ตอนที่โหดที่สุดสำหรับผมคือตอนตัดต่อ ผมตั้งใจมากๆ เลยครับ ทำไปใกล้จะเสร็จมากๆ แล้ว น่าเสียดายว่ามีเหตุการณ์ไม่คาดคิด(ที่ทำให้ผมยังเจ็บแค้นถึงวันนี้) ที่ทำให้สิ่งที่ทำให้ในฮาร์ดดิสก์หายหมด! คือเก็บไว้อีกที่แค่ครึ่งเดียว ส่วนที่ผมเสียดายที่สุดคือส่วนท่อนแรปที่ตั้งใจทำ”นานมาก” เพราะผมเก็บรายละเอียดมากๆ ตัดตรงโน้นตรงนี้เข้ามาด้วยกัน …แล้วหลังจากนั้นก็เลยเป็นพี่นัทที่ช่วยตัดต่อให้ครับ ซึ่งก็ออกมาตรงตามที่กะเอาไว้(หลายที่พี่นัททำดีกว่าที่คิดไว้ด้วย)

การได้มีโอกาสทำ MV นี้ทำให้ผม มี skill การตัดต่อ MV มากขึ้นมากๆ (ที่จริงคือตอนแรกมันไม่มีเลยว่างั้น)

MV นี้ น้องตี๋น้อยกับบีชวนมาทำให้พี่ซีเนียร์ ผมก็บ้าตามไปด้วย สนุกดีครับ ระหว่างถ่ายนี้ น้องบีฮามากๆ เป็นประสบการณ์ที่มีแต่ความสนุก ไม่มีความเหนื่อย เพราะตี๋น้อยตัดต่อให้และกำกับ ผมก็แค่ถ่ายไปตามเรื่อง 555

นึกถึงตอนเปิดประตูเข้ามาร้องเพลง …แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ซักที

วันที่ได้สบตา : Music Tag

       ได้รับการแทกมาจากน้องจินนี่ครับ
       เป็น Music Tag ซึ่งมีกติกาแสนสนุกสุดโหด อยู่ว่า
       1. เลือกเพลงทั้งหมดที่มีอยู่ในเครื่องมาเล่น
       2. ต้องเล่นแบบ shuffle
       3. เมื่อเพลงเจ้ากรรมเพลงไหนบรรเลงขึ้น ก็ให้แต่งเนื้อเรื่องให้เชื่อมโยงกัน
       จบ.

       ตื่นเต้นมากครับ มันน่าสนุกเป็นบ้าเลย 555
       พอกลับบ้านก็เริ่มเลย แต่ผมแอบโกงก็คือ ผมไม่ได้เลือกเพลงทั้งหมดในคอมอะ
       แต่เลือกทุกเพลงที่ rating 4-5 ดาวมาแทน
       เพราะว่าแบบ หลายเพลงโหลดมายังไม่เคยฟังเลย ถ้าให้แต่งเรื่องตามคงไม่ไหว ไม่มีอารมณ์อิน
       พวก rate 4-5 นี้เป็นเพลงที่ผม เคยฟังแล้ว ชอบถึงชอบมาก คิดว่าพอฟังแล้วก็คงจะแต่งไหว
       ก็จึงขอโกงด้วยเหตุผลประการฉะนี้นะ จินนี่ และ ภาคิน
       (เธอคือความฝัน ver อลังการ — พราว — L’amor)
       ผมมีความสุขดี
       กับช่วงเวลาที่งดงามทุกๆ คืนที่มี
       สำหรับผม เธอคือความฝัน จริงๆ.. 
       ไม่นาน ที่ผมตระหนักได้ว่า ตัวตนของเธอ เป็นตัวตนที่อยู่ในความฝันเสียมากกว่า
       ผมไม่ได้รู้จักเธอ
       แต่เราจะเจอกันในที่ๆ แสนสวยงามเสมอ
       (ไม่มีเธอ — Retrospect — Showroom)
       แต่ขณะเดียวกัน ความอัดอั้นที่อุดตันอยู่ภายในก็ปริ่มดั่งจะผุดขึ้นมาให้ผมคลั่ง
       อยากจะตะโกนและกระโจนไปกับความผิดหวังให้ตัวทั้งตัวกระจายไปกับรอยกรีดของความมืด ซึ่งเสียดแทงมาเสมอ
       บางครั้ง… การคลั่ง ก็เป็นสิ่งที่งดงาม…
       (คำถามโง่ๆ — Cutto — Rhythm & Boyd Eveven III)
       เปลือกตาที่บดบังความจริงที่ต้องทน ถูกเผยอแหกออกมาให้แสงสอดตา ผมถูกทำให้ตื่นขึ้นจากวังวนความรู้สึก
       “สบายดีไหม…”
       ไอ้ห่า ถ้ากูสบายดีคงจะมาเป็นลมล้มอยู่กลางทางนี้หรอก
       กูไม่รู้จะพูดยังไงเลย มึงรู้อยู่แล้วว่ากูรู้สึกอะไร (i don’t know what to say but you know what i feel)
       ผมแกล้งทำเป็นยกมือขึ้นเพื่อดูนาฬิกา
       “ขอบคุณคุณมากครับ ขอโทษที่ทำให้ตกใจ”
       เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า กล่าวอำลา ถึงเวลาที่ต้องไป
       ไปที่ใด… 
       จุดหมาย…?
       (Censor — Gancore Club — Gancore Club)
       หึ.. ถ้าเมื่อกี้เราพูดไปอย่างที่คิด ไอ้พลเมืองดีนั้น มันจะยังประคองเราทำห่วงใยอยู่ไหมนะ
       ไอ้ห่า  ฮ่าๆ..  เพราะจัง
       ทุกคนบนโลกก็เป็นเหมือนสื่อประเทศไทยนั้นแหล่ะ ที่ต้องคอยเซ็นเซอร์ตัวเองจากความจริง
       (อย่าน้อยใจเลย — TK — Made in dojocity 2) 
       แย่จัง ใกล้จะเป็นคนบ้าซะแล้วนะเรา
       ทุกๆ อย่างเป็นเพราะวันนั้น ที่ชีวิตของผมต้องมาเป็นแบบนี้
       อย่าน้อยใจ หรอ
       เราไม่ได้น้อยใจซะหน่อย
       น้อยใจ.. บ้าอะไร แต่จะต้องให้รอจนถึงวันไหนเล่า
       (Crossroads — อัญชลี จงคดีกิจ — Crossroads)
       ผมยังคงเดินต่อไป คล้ายไร้ทิศทาง
       ตัดทำลายห้วงความคิดบ้าๆ นั้น เมื่อเท้าพาย่ำมาถึงทางแยกหนึ่ง
       พลันนึกถึงเพลงของพี่ปุ๊ อัญชลี
       ถ้าเธออ่อนล้า.. กลับมาที่ทางแยกนี้..
       พี่ปุ๊ ผมกลับมาหาแล้วครับ
       มีคนอยู่เต็มไปหมดเลยครับ
       แต่ไม่มีสักคนหรอกครับ ที่รอผม หรือแม้มองเห็นตัวตนของผม
       เค้าก็คงเพียงมองผม เป็นไอ้สัตว์ประเสริฐตัวหนึ่งที่มีกรงอยู่ในเมือง
       (หยดน้ำ — เบิร์ด ธงไชย) 
       หยุดนิ่ง ผมทำได้แค่นั้น
       ติ๋ง.. ติ๋ง..
       หยดน้ำจากเสาไฟข้างถนน โรยตัวลงสู่พื้นถนน ค่อยๆ กัดเซาะทีละเล็กทีละน้อยเหมือนต้องการจะพิสูจน์ อะไรบางอย่าง
       ติ๋ง..
       “ขอให้นายทำได้นะ สู้ๆ ”
       ปล่อยให้ดวงตาส่งหยดน้ำหนึ่งหยดไปให้กำลังใจ ซากศพน้ำที่แตกกระจายบนพื้นเปียกๆ นั่น
       (รอ — Kingder Garten — Check in)
       มีเหตุผลที่ทำให้ ผมคิดถึงคนขี้แย คนที่ขี้หึงและไม่ยอมแพ้ ?
       มีเหตุผลที่ทำให้ ผมสงสัยว่า ผมของเธอนั้นยาวขึ้นมาสักเท่าไหร่ ?
       มีเหตุผลที่ทำให้ ผมสงสัยว่า เธอจะเหนื่อยสักแค่ไหนเมื่อไม่ได้อยู่ด้วยกัน ?
       ผม รอ อย่างมีเหตุผลหรือไม่
       ถ้ามี..
       รอวันที่ได้สบตา
       อาจเป็นแค่นั้น
       …
       ผมมีความสุขดี

       จบครับ.. 55  แถกกก ดีมะ
       อ่านแล้วคงจะรู้สึกได้ชัดเจนถึงความจิตหลุด ที่อาจจะกลายเป็นฆาตกรโรคจิตติดข่าวไทยรัฐเมื่อไหร่ก็ได้ 
       ถ้าจะให้อ้างก็อาจจะเพราะว่า เพิ่งดู fightclub มา บวกกับเรื่องหนังสือของปราบดาจบไป 2 เล่ม
       ถ้าจะไม่ให้อ้างก็…   เอ่อ ไม่รู้เหมือนกัน (นึกถึงตอนไถเรื่อง ต้นส้มแสนรัก ยังไม่จิตหลุดแบบนี้)

       ส่วนนี้คือ link ของ Music Tag ของสายการแทกของผม  ภาคิน’s และ จินนี่’s 
       อ่านแล้วสนุกดีครับ ความไถของคนเรามันฮาดี

 

ปล. Ratatouille (แรททาอลูลาลียาจัมบ้าจำปาเด้ เย้ๆๆ –อ่านไม่ออก!) สนุกมาก สุดยอด! (เช่นเดียวกับ Monster Inc.)

ปล2. ไปอ่าน ดีเบต รับ-ไม่รับ รัฐธรรมนูญ กันเถอะ

ปล3. จริงด้วย ต้อง tag ต่อ เอ่อ ผมไม่รู้ว่าใครมาอ่าน blog นี้บ้าง ไม่สนแล้ะ เอาคนที่คิดว่าคงเคยผ่านblogนี้บ้าง และอยากเห็นเค้าไถ.. 55  พี่ก้อน พี่ป่าน รตา ยัม ศัน พี(เชด) ปนัด แต่ถ้าไม่ว่างก็ไม่ว่ากันครับ

ปล4. ใครอยากไถ อยากแถก เชิญแทกเองเลย แล้วมาบอกด้วย ตามไปอ่านแน่