วันนี้ผม เปิดตู้เซฟมินิประจำตัว
เป็นตู้ที่เก็บของเล็กของน้อยต่างๆที่มีคุณค่าในความทรงจำของผมหน่ะครับ
คิดว่าหลายๆคนก็คงมี(รึเปล่า) ที่จะคอยเก็บของขวัญที่คนอื่นให้ พวกการ์ดพวกอะไรต่างๆ
เอาออกมาอ่านมาดูก็รู้สึกดี
มีอะไรฮาๆด้วย อย่างการ์ดFinal Fantasy VIIเป็นตั้งๆ ที่จะแถมมากับขนมโอเดงย้า(ไม่แน่ใจนะ) แล้วพวกเราตอน ป.6 ก็จะมาเขี่ยไพ่กินกัน คล้ายๆกับตอน ป.5 ที่จะดีดลูกแก้ว
หลายๆคนตอนนั้นที่ซื้อขนมมากันอยู่หลายเพื่อจะได้การ์ดมา แต่ที่สะใจมากก็คือ ผมไม่ได้ซื้อเลย
เพราะเริ่มต้นด้วยขอการ์ดเพื่อนฟรีมา 2 ใบ แล้วก็เขี่ยไพ่กินคนอื่นได้มาจนเป็นตั้ง(ประมาณ 2 นิ้วครึ่งแหน่ะ หึหึหึ) ยังจำภาพตอนเขี่ยชนะไอ้นมได้อยู่เลย
นอกจากนี้ก็เจอกลอนที่แต่งเก็บไว้ตั้งแต่สมัยที่ยังไม่บันทึกอะไรลงคอมพิวเตอร์
รู้สึกว่าน่าเก็บไม่ให้หายไป
ก็เลยถือโอกาสบันทึกลงแบบ online ซะเลยครับ
ว่าแต่ คนอื่นๆเก็บอะไรแบบนี้ไว้บ้างไหม แล้วมันคืออะไร บอกหน่อยสิ
เมื่อหมามอมหมองหม่นเหม็นเหมือนหมู
เมื่อหมาหมู่หมูม้วยมอมเหมือนหมา
เมื่อมอมมั่วหมู่หมัดมุ่งมองมา
เมื่อหมัดมาหมูหมามอดม้วยมรณ์
(ม.1/7)
รำพึงใจใคร่ครวญคิดหวนคืน
สุดกล้ำกลืนขีนใจไม่เศร้าหมอง
เหตุใดไยพรากจากน้ำตานอง
จ้องมองรูปถ่ายใจคนึง
ยากเรียงร้อยถ้อยคำรำพันออก
ยากบอกอ้างเอ่ยเคยคิดถึง
ยากยิ่งทิ้งความคิดคำนึง
ยากสุดคือดึงเธอกลับมา
อันอักษรกลอนกิจลิขิตเขียน
ด้วยพากเพียรเรียนสารขับขานหา
ขอจงเข้าจิตของเรานา
ขอเถิดกลับมาอย่าจากไกล
(ปิดเทอม ม.2 ขึ้น ม.3)