ลังเลกับความสิ้นสุด

แต่ก่อนผมคิดว่า

เราไม่มีทางค้นพบที่สิ้นสุดในโลกธรรมชาติ(โลกวิทยาศาสตร์) — ผมเชื่อว่าจักรวาลใหญ่ไม่สิ้นสุด

จะแสดงออกมาได้ ก็ในโลกอุดมคติเท่านั้น(โลกคณิตศาสตร์) — อย่างที่เราสามารถเขียนเครื่องหมาย infinite ได้

 

แต่ตอนนี้ บางทีอะไรบางอย่างก็เริ่มจะทำให้ผมลังเลว่า

หรือธรรมชาติมีที่สิ้นสุดเสมอ

และความไม่สิ้นสุดจะมีก็แต่ในอุดมคติเท่านั้น มันเป็นสิ่งที่สมมติขึ้นเท่านั้น

 

ตัวอย่างที่ดูเหมือนจะ สนับสนุนความมีที่สิ้นสุดของธรรมชาติ ก็เช่น

อุณหภูมิ ก็มี 0 องศาสัมบูรณ์

พลังงานก็ออกมาเป็นควอนตัม(เป็นก้อนๆ ไม่ต่อเนื่อง) ที่แบ่งย่อยเล็กสุดได้ E = hf

และตอนนี้ ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเร็วกว่า ความเร็วแสง

อะไรแบบนี้อะ…

 

คิดดูอีกที นี้มันเป็นความคิดแบบสุดโต่งชัดๆ… สิ้นสุดเสมอ หรือ ไม่สิ้นสุดเสมอ

หรือจริงๆ แล้ว ความจริงก็คือ บางอย่างมีที่สุดสิ้น บางอย่างก็ไม่มี

 

ทุกคนที่แวะมาอ่านคิดว่ายังไงกันบ้าง

ใครมีความรู้ก็ช่วยไขความสว่างให้ผมหน่อย

ใครไม่รู้ ก็ มางงกับผม เผื่อจะงมถึงจุดหมายได้

 

ปล. ช่วงนี้งานเยอะ เลยไม่ได้ up blog ตามที่ตั้งใจไว้เลย (ไอ้ คิดถึงวันคืนใหม่ 2 อะ และยังมีอะไรอีกเยอะแยะที่อยากมาแชร์)

ปล2. entry นี้เป็นปรับเปลี่ยนมาจาก comment ของผมใน entry “เมื่อเเปดนอนหลับ” ของจินนี่