ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือเปล่า

ช่วงเวลาระหว่างที่กำลังแข่งกริด ได้สะท้อนให้ผมเห็นถึงความผิดพลาดของความคิดของตัวเองได้อย่างชัดเจน… ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า…

ตอนนั้นผมคิดว่าผมพบวิธีการปัญหาฟิสิกส์+คอมพิวเตอร์นั้นที่ยอดเยี่ยม พยายามอธิบายไอเดียด้วยความมั่นใจและด้วยเหตุผลสนับสนุน และสุดท้ายก็ต้องพบว่าสิ่งที่ตัวเองคิดมันไม่ครอบคลุม ไม่พอเพียง มันผิดจากสิ่งที่ต้องการ …และเป็นแบบนี้ อยู่ 3 ครั้งใน 2 วัน

ผมไม่ได้ใส่ใจนักกับผลการแข่งขัน แต่ก็เชื่อได้ว่าคงไม่ดีซักเท่าไหร่

สิ่งที่ใส่ใจก็คือว่า แล้วเรื่องความคิดต่างๆ ที่เราเคยสรุปให้ตัวเองเกี่ยวกับการใช้ชีวิตหล่ะ… มันก็คงเป็นไปได้ไม่น้อยเลยที่จะต้องพบว่า เรื่องที่คิดมา.. มันผิด

หลายๆ คนที่อ่านมาคงจะคิดว่า มันไม่มีอะไรผิดอะไรถูกหรอกถ้าเกี่ยวกับเรื่องชีวิต  ใช่เลย ผมเองก็คิดแบบนั้น ผมเองคิดเลยเถิดไปถึงขั้นที่ว่า มันไม่มีอะไรดีหรือไม่ดีเลยซักอย่าง ซึ่งจากที่เป็นความคิดหลังๆ มานี้มันเริ่มรุกลามมาเป็นความรู้สึก จนเริ่มรู้สึกว่าแล้วทุกอย่างที่ทำมาก็ไม่รู้จะทำไปทำไม  คือไม่ว่าจะพัฒนาอะไรไป เราก็ยังรู้สึกทุกข์อยู่ดีจริงๆ ครับ  ผมจะพิสูจน์ทฤษฎีบท หรือจะสร้างโปรแกรมที่มันเพิ่มความสะดวกสบายกับชีวิต หรือจะทำดีทำบ้าอะไร มันก็ไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า…

นั้นคือสิ่งที่คิดครับ

แต่ตอนนี้ผมไม่มั่นใจแล้วว่า ความคิดที่ว่ามันไม่มีอะไรถูกหรือผิด มันถูกหรือเปล่า  และไม่รู้ว่าจะมีทางที่ทำให้เรามั่นใจอะไรได้บ้างหรือเปล่า  หรือบางที่เราคงต้องใช้ชีวิตอยู่กับความเชื่อ.. (ซึ่งในอีกร้อยปีถัดไปอาจจะกลายเป็นสิ่งที่ไร้สาระที่สุดในปฐพี)

คืนนี้ได้คุยกับอาจารย์มะนาวมาครับ(แต่ไม่ได้คุยตามที่เขียนนี้ทั้งหมดนะครับ) ก็.. รู้สึกมีกำลังใจที่จะใช้ชีวิตต่อไปมากขึ้น อาจารย์บออกว่ายังไงก็ตามไม่ว่าจะมุ่งหวังว่าจะทำอะไรหรือในตอนหลังจะสรุปได้ว่าสิ่งที่ทำมามันไม่มีความหมายเลย ยังไงตอนนี้ก็ต้องเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเองไปก่อนด้วยแน่ๆ เพราะถ้าในเวลาต่อมาเราเกิดสรุปอะไรขึ้นมาได้ เราจะได้มีกำลังทำต่อไป

กลับมาอ่านที่ตัวเองเขียนก็รู้สึกว่า ยังไม่ได้ตรงตามความจริงในใจมากนักแต่ก็ไม่เป็นไรครับ  เอ้อ.. อยากจะถามคนที่เข้ามาอ่านซักหน่อยนะครับว่า 1.เป้าหมายในชีวิตของตัวเองคืออะไรครับหรือจะบอกว่าไม่มีก็ได้  2.ทำไมถึงคิดแบบนั้น ส่วนไหนที่มาจากความเชื่อหรือส่วนไหนที่คิดด้วยเหตุผลมา

ระหว่างนี้ ผมก็จะค่อยๆ คิดไปด้วยเหมือนกัน 🙂